اوتیسم چیست و چرا باید آن را جدی بگیریم؟
وقتی کودکی به اوتیسم مبتلاست، دنیای اطراف را متفاوت از دیگران تجربه می‌کند. اوتیسم یک اختلال طیفی است؛ یعنی می‌تواند در هر کودک به شکل خاصی ظاهر شود. بعضی کودکان ممکن است مشکل در صحبت‌کردن داشته باشند، برخی دیگر در ارتباط چشمی یا بازی با همسالان دچار دشواری هستند.
این اختلال معمولاً در سه سال اول زندگی نمایان می‌شود. اگر نشانه‌ها به‌موقع شناسایی شوند، کودک می‌تواند با حمایت مناسب به مهارت‌هایی دست یابد که کیفیت زندگی‌اش را ارتقا دهد.
از کجا بفهمیم کودک‌مان دچار اوتیسم است؟
هیچ‌کس بهتر از والدین، تغییرات رفتاری کودک را متوجه نمی‌شود. اگر احساس می‌کنید فرزندتان:
- کمتر تماس چشمی برقرار می‌کند
- نسبت به صداها یا لمس حساس است
- کلمات را تکرار می‌کند ولی در مکالمه پیشرفت ندارد
- به بازی با دیگران علاقه‌ای ندارد
- یا حرکات تکراری مانند تاب‌خوردن یا دست زدن دارد
بهتر است از روانشناس کودک مشاوره بگیرید. این نشانه‌ها لزوماً به معنای اوتیسم نیستند، اما بررسی تخصصی ضروری است.
آیا درمانی برای اوتیسم وجود دارد؟
درمان اوتیسم یک فرآیند تدریجی است، نه یک راه‌حل فوری. اما خبر خوب این است که با روش‌هایی مانند درمان رفتاری (ABA)، گفتاردرمانی، کاردرمانی و بازی‌درمانی، پیشرفت‌های چشمگیری امکان‌پذیر است.
درمان موفق نیازمند برنامه‌ریزی اختصاصی برای هر کودک است. روانشناس کودک با شناخت دقیق ویژگی‌های فردی فرزند شما، طرحی متناسب طراحی می‌کند.
دکتر فرزانه گلکار با تجربه در روانشناسی کودک، همراه والدین در مسیر شناخت، پذیرش و درمان این اختلال است.
چرا تشخیص زودهنگام مهم است؟
هرچه زودتر کودک را ارزیابی کنیم، زودتر می‌توانیم او را با دنیای اطراف هماهنگ کنیم. آموزش مهارت‌های پایه در سنین پایین‌تر، احتمال موفقیت در مدرسه، روابط اجتماعی و استقلال در آینده را افزایش می‌دهد.
زندگی با کودک اوتیستیک ممکن است چالش‌هایی داشته باشد، اما با آگاهی، پذیرش و پشتیبانی درست، می‌توان آینده‌ای روشن برای او ساخت. اگر نشانه‌هایی در فرزندتان دیده‌اید که شما را نگران کرده، بهتر است از یک روانشناس کودک کمک بگیرید.
بدون نظر